In DooDspoor scheuren een tiental nozems, pleiners en dijkers voorzien van snor, baard, bril en pothelm, op hun bromfietsen hoog door de lucht. De één op zijn gemak achteroverleunend, reikend naar een zeer hoog stuur, de ander juist plat voorover hangend op zijn blitse buikschuiver. Als zwevende en zwervende weerhanen laten zij zich sturen door de wind. |
DooDspoor is een beeldverhaal over provo’s die zich in de jaren zestig afzetten tegen de gezagsverhoudingen en de heersende moraal. Aangemoedigd door de tijdgeest stappen de leden van de inmiddels gedateerde moped-bende nu opnieuw op hun brommers. Net zo strijdbaar als toen, de vrijheid najagend, op zoek naar nieuwe mogelijkheden. |