In La Danza, La Memoria draaien tien dansparen als in extase rond hun eigen as, zo opgesteld dat ze als tandwielen in elkaar grijpen. Een spel van organische en vloeiende bewegingen, aangedreven door de wind, afgewisseld met stilte en rust. Twintig beelden vormen een formatie die dierbare herinneringen levend houden.

Geïnspireerd op de dag van de doden (Día de Muertos), een Mexicaanse feest- en herdenkingsdag. In La Danza, La Memoria staat de dans centraal, de overledenen worden gesymboliseerd door de wind die de dans oneindig in beweging houdt. La Danza, La Memoria is een samenspel van muziek, beeld en beweging en creëert een surrealistische atmosfeer waarin de tijd geen rol meer speelt.